Your grandmother did it also!!

Lieve mensen,

Groot nieuws! De auto is er! Bedankt voor jullie financiele steun!
Het is geweldig. Reizen kost nu veel minder tijd en energie. Het is ook fijn dat ik nu ook ‘s avonds gemakkelijk weg kan.
Deze week was er een seminar voor drie dagen. Met z’n zessen in de auto ging prima! De achterbak is aardig ruim, dus dat hielp. Het is even wennen om in Kenia te rijden; men rijdt links. Men rijdt hard, wild en bumperkleven is normaal. K Ben blij dat de auto wat groter is; maakt toch meer indruk dan een klein peugeautje bijvoorbeeld. De seminar ging over de ontwikkeling van het kind/tiener en werd gegeven door ‘Jeugd met een Opdracht’. Het was erg leerzaam voor de stafleden van Onesimus en Dickson Children Centre.

We hebben bezoek gehad van het bestuur van de stichting S2S Foundation. Het was heel bijzonder dat we als compleet team in Kenia waren. Ook mn nicht Heidi was er voor twee weken en logeerde bij mij. Dat was heel gezellig. Het was erg leuk om over familie dingen te praten en typische dingen te zeggen die onze oma altijd zei; wil je een ‘slokje’ drinken? Het eten is ‘iets’ aangebrand... (het is zwart!).
Heidi had een gift meegenomen waarmee we onder andere een wasmachine hebben gekocht (dit is waterbesparend, omdat nu alle 25 jongens elke avond een emmer water nodig hebben. Met de wasmachine kunnen we alles tegelijk wassen met een bepaalde hoeveelheid water.) Ook heeft ze schoolschoenen gegeven die nu in de maak zijn, en we hebben gordijnen kunnen kopen voor in de huiskamer.

In het vorige bericht schreef ik over Josphine, die nieuwe krukken, een brase voor haar been en nieuwe schoenen nodig had. Ze is door polio voor een deel verlamd. K Heb voldoende giften gerkegen en we hebben de hulpmiddelen inmiddels gerepareerd en besteld. Hartelijk dank voor jullie hulp! k Hoop de volgende keer een foto van haar te hebben.

Vorige week ben ik er een paar dagen tussenuit geweest. Vakantie kun je het noemen. In deze vakantie heb ik een zeer bijzondere ervaring opgedaan...

Ik moest mn paspoort vernieuwen in Nairobi en dat was een mooie gelegenheid om even weg te gaan. Een dag reizen van Nairobi ligt een eiland aan Lake Victoria. Daar is een project dat wordt ondersteund door de stichting van vriendin Willeke Versluis. Ik wilde er graag naar toe, omdat zij doen wat wij willen gáán doen met Onesimus.

De busrit was al geweldig: prachtige natuur, heuvelachtig, thee plantages, en ik zag zebra’s, gazelles, antilopen, buffels, olifanten. Toen we de olifanten zagen, werd de bus stop gezet en iedereen ging uit de bus. Ik durfde niet, omdat ik bang was dat ze opeens agressief zouden worden. Ik vond het dan ook heel vervelend dat ook de chauffeur naar buiten holde. Natuurlijk gebeurde er niets.
Ook zag ik regelmatig iets wat je in Nederland niet zo snel zal zien. Auto’s met een doodskist op het dak! Hier heel normaal.

Op het eiland heerste heel veel rust en stilte. Ik en mn boek. Het leek net alsof ik bij mn opa achter (op de hut) zat. Maar als ik dan de Kenianen zag lopen realiseerde ik me dat dat niet zo was.
Het project was geweldig. De jongens in het project bouwen hun eigen trainingscentrum. Ze leren metslen, metaalbewerken, cementen water reservoirs maken, maar ook verbouwen ze groenten, houden ze kippen, geiten en ook ezels liepen er op het erf.
Naast de vakantie kon ik dus ook nog ideeen op doen voor het Onesimus Boys Centre.

De bijzondere ervaring:
Eend slachten.
De eend was gevangen ergens in de bergen.
Ze stelden als grapje voor dat ik hem mocht slachten.
Jaaa graag! Ik vertelde dat mn oma (de Lange) dat ook deed en mn vader ook. Ik moet dat ook kunnen.

Ze legden hoe ik het moest doen en legden de eend op grond. Het was de bedoelding dat ik de kop zou vast houden en dan de nek moest doorsnijden.
Ik stond helemaal in de slachthouding, maar m’n hande wilde niet snijden. Ik zag dat dunne nekje met gave veertjes, daar moest dat mes doorheen, dat moet vreselijk zeer doen! Ik kon het niet, totdat Steve dwingend zei: Your grandmother did it also!! Toen moest ik wel (...), maar dan moest hij de kop vast houden, want ik wilde niet het geworstel in mn hand voelen.

Een nek doorsnijden met een bot mes is nog niet zo makkelijk... Ik vond het toch best luguber, vooral toen het bloed tegen mn benen aanspoot!!
k Heb de eend geplukt en Steve heeft de eend daadwerkelijk geslacht. ‘s Avonds hebben we heerlijk ‘bergeend’ gegeten.

k Hoop dat ik de dierenvrienden niet teleurgesteld heb.
Zo gaat het op het eiland, en ik paste me graag even aan.

Ik wens jullie allen het allerbeste en veel zegen toe.
Bedankt voor jullie interesse!

Liefs,

Mirjam